Zwangerschapstests detecteren doorgaans de aanwezigheid van humaan choriongonadotrofine (hCG), een hormoon dat wordt geproduceerd door de zich ontwikkelende placenta na implantatie van een bevruchte eicel. De concentratie hCG in urine of bloed neemt tijdens het begin van de zwangerschap snel toe, maar het duurt enige tijd voordat de niveaus detecteerbaar worden door een zwangerschapstest.

De meeste zwangerschapstesten voor thuisgebruik zijn ontworpen om hCG-waarden van 25 mIU/ml of hoger in de urine te detecteren. De gevoeligheid van verschillende tests kan echter variëren. Sommige tests kunnen mogelijk lagere niveaus van hCG detecteren, terwijl andere mogelijk hogere niveaus vereisen.

Als u te vroeg na de bevruchting een zwangerschapstest doet, kan het hCG-gehalte in uw urine of bloed nog steeds onder het niveau liggen dat de test kan detecteren, wat tot een negatief resultaat kan leiden. Voor de meest nauwkeurige resultaten wordt aanbevolen om minimaal een week na je gemiste menstruatie te wachten voordat je thuis een zwangerschapstest doet. Als u een negatief resultaat krijgt maar vermoedt dat u zwanger bent, kunt u de test over een paar dagen herhalen of overwegen om een ​​bloedtest te laten doen om de hCG-waarden te controleren. Bloedonderzoek kan lagere hCG-niveaus detecteren en kan mogelijk een eerdere bevestiging van de zwangerschap opleveren.

Het is belangrijk om de instructies op de verpakking van de zwangerschapstest te volgen om nauwkeurige resultaten te garanderen en om de resultaten binnen het aangegeven tijdsbestek af te lezen. Als u onzeker bent over de resultaten of als u zich zorgen maakt over uw zwangerschapsstatus, kunt u het beste een arts raadplegen voor advies.