Eiceldonatie als een behandeling voor onvruchtbaarheid is het proces van het oogsten van gezonde eieren van de ene vrouw en implanteren in een andere vrouw met behulp van in vitro fertilisatie . Het wordt geleverd met risico's en voordelen voor zowel de donor en de ontvanger , en het is belangrijk om de procedure volledig te begrijpen alvorens te kiezen voor een van beide partijen te worden. Wie is betrokken bij eiceldonatie ?

Ei -ontvangers zijn heteroseksuele koppels die lijden aan onvruchtbaarheid , vrouwen die niet willen om een genetisch defect doorgeven aan hun kinderen , en koppels van hetzelfde geslacht die zich tot eiceldonatie als een manier om zwanger en de geboorte van een kind . Sommige mensen gebruiken een surrogaat moeder om de baby uit te dragen .

Eiceldonoren zijn gezonde vrouwen die ervoor kiezen om hun eieren te doneren . Ze worden onderworpen aan strenge medische testen en wordt gevraagd naar gezondheid van de geschiedenis van hun familie om ervoor te zorgen dat ze geschikte donoren .

Onvruchtbaarheid klinieken en artsen vinden van geschikte eiceldonoren en match ze met paren en individuen op zoek om kinderen te krijgen .

Becoming een eiceldonor

of of
niet om een eiceldonor te worden is een serieuze beslissing . Voorkeur eiceldonoren zijn gezond , college-opgeleide vrouwen van wie de familie een gezonde genetische geschiedenis . De aanvraagprocedure voor steeds een donor is afhankelijk van de individuele kliniek , maar over het algemeen de aspirant-donor wordt gevraagd over haar individuele gezondheid van de geschiedenis , de anamnese van haar familie , haar educatieve en professionele achtergrond , en haar persoonlijkheid . Ze is meestal nodig om de baby en /of volwassene foto's van zichzelf te maken ook.

Als een donor lijkt een goede kandidaat , zal de kliniek haar beschikbare informatie aan potentiële ontvangers te maken. Het proces waarbij een donor met een ontvanger kan enkele maanden duren .

One deze wedstrijd zo gedaan , de donor ondergaat een fysieke en genetische examen , en begint het fysieke proces van eiceldonatie .


Het proces van het doneren van Eieren

eierstokken van een vrouw meestal een ei per maand vrij te geven. Om een vrouw haar eieren doneren haar eierstokken moeten hormonaal gestimuleerd meerdere ei maken gedurende een menstruele cyclus .

Donor wordt ingespoten met een klasse van geneesmiddelen bekend als gonadotropine - releasing hormoon agonisten analogen , die de afgifte van luteïniserend hormoon door de donor hypofyse , het creëren van een kunstmatige menopauze onderdrukt . Dit kan worden bereikt door een enkele injectie , meerdere injecties of neusspray .

Nu haar hormoonspiegels zijn onderdrukt moet haar eierstokken worden gestimuleerd om meer dan een rijpe eicel . Dit wordt bereikt door haar meervoudige doses van follikelstimulerend hormoon of humaan menopauzale gonadotrofinen . De donor injecteert meestal zichzelf met deze hormonen .

Een kliniek zal gebruiken echo om te bepalen hoe de eieren verlopen . Wanneer de eieren zijn klaar om te worden geoogst , zal de arts van de donor haar een injectie met humaan choriongonadotrofine geven . Dit veroorzaakt ovulatie .

Ongeveer 34 tot 36 uur na injectie , wordt de eieren via operatie teruggevonden . Een naald wordt een ultrasone sonde bevestigd en geïnjecteerd in de vagina van de donor , trekken rijpe eicellen uit de follikels in de eierstokken .

Een donor is onder lichte verdoving tijdens de operatie en kan meestal terug te keren naar school of werk in een twee dagen . Afgezien van de follow - up afspraken om ervoor te zorgen dat er geen complicaties , wordt werk op dit punt een donor gedaan . Ze zal een vergoeding voor haar tijd en de risico's te ontvangen , over het algemeen $ 5.000 tot $ 10.000 .
Risico's van Doneren Eieren

Tijdens zowel de toepassing als de donatie fase eiceldonoren worden gewaarschuwd voor mogelijke complicaties . De meeste donoren ervaren ongemak tijdens de ervaring , variërend van opvliegers en stemmingswisselingen tot buikpijn en een opgeblazen gevoel . Ze kunnen allergisch zijn voor het hormonale behandelingen. Tijdens de operatie , andere kleine bekken , zoals de blaas of uterus kan worden doorboord . De meest ernstige risico is de mogelijkheid van ovariële hyperstimulatie syndroom, dat kan leiden tot de dood .

De kans op het lijden van een ernstige complicatie tijdens de eiceldonatie proces is zeldzaam , maar de risico's moeten worden begrepen voordat iemand besluit om te worden een eiceldonor .
Wat gebeurt er met de opgehaalde eieren ?

Hoewel de rol van de donor in eiceldonatie is voltooid , het proces is nog maar net begonnen voor het paar of persoon die ontvangt de eieren .

Een succesvolle extractie resulteert in 10 tot 15 eieren. Vruchtbaarheid specialisten zal dan bevruchten de eieren en implanteren ze in een andere vrouw met behulp van in vitro fertilisatie . Het uiteindelijke doel is een gezond kind . Voor de vrouw die de gedoneerde eieren heeft ontvangen , zou deze baby haar biologische kind, maar niet haar genetische kind.

De eerste succesvolle eiceldonatie procedure gebeurde op juli 1983 , en sindsdien zijn mensen die proberen om een baby te krijgen hebben had een ander krachtig vruchtbaarheid optie voor hen beschikbaar .