De overgrote meerderheid van de verdovende middelen zorgt er feitelijk voor dat de pupil verwijdt in plaats van vernauwt. Slechts enkele verdovende middelen, zoals opioïden, zorgen ervoor dat de pupillen samentrekken.

Opioïde verdovende middelen zoals heroïne, morfine en oxycodon veroorzaken pijn door het parasympathische zenuwstelsel te activeren, dat onwillekeurige lichaamsfuncties zoals hartslag en spijsvertering controleert. Wanneer opioïden zich binden aan receptoren in de hersenen, veroorzaken ze de afgifte van neurotransmitters zoals acetylcholine, wat er op zijn beurt voor zorgt dat de spieren van de iris samentrekken, wat resulteert in vernauwing van de pupillen.