Het ethanolgehalte en het bloedalcoholgehalte (BAC) zijn nauw verwant, maar niet precies hetzelfde. Het ethanolgehalte verwijst naar de hoeveelheid ethanol (ook wel ethylalcohol genoemd) die in iemands bloed of adem aanwezig is. BAC daarentegen is een specifieke meting die de hoeveelheid ethanol in de bloedbaan van een persoon kwantificeert.

Wanneer iemand alcohol drinkt, wordt de ethanol via de maag en de dunne darm in de bloedbaan opgenomen. De lever metaboliseert vervolgens de ethanol en breekt deze af in verschillende stoffen, waaronder acetaldehyde en kooldioxide. Er blijft echter een deel van de ethanol in de bloedbaan achter en de concentratie ervan kan worden gemeten om de BAG van een persoon te bepalen.

De wettelijke definitie van dronkenschap varieert van land tot land, maar de meeste jurisdicties stellen een BAG-limiet vast voor bestuurders. In de Verenigde Staten is de wettelijke BAG-limiet voor autorijden bijvoorbeeld over het algemeen 0,08%. Dit betekent dat als het BAG van een persoon 0,08% of hoger is, hij/zij als legaal dronken wordt beschouwd en hieraan juridische consequenties kunnen verbonden zijn.

BAG wordt doorgaans gemeten met behulp van een blaastest, die de adem van de persoon analyseert op ethanolgehalte. Andere methoden voor het meten van BAG zijn bloedonderzoek en speekselonderzoek.

Hoewel het ethanolgehalte en het BAG-gehalte aan elkaar gerelateerd zijn, zijn het geen onderling verwisselbare termen. Het ethanolgehalte verwijst naar de hoeveelheid ethanol in iemands bloed of adem, terwijl BAC specifiek de concentratie ethanol in de bloedbaan kwantificeert.