In het ongelukkige geval dat een persoon in het ziekenhuis overlijdt en er niemand is om het lichaam op te eisen, volgt het ziekenhuis bepaalde procedures volgens wettelijke vereisten en institutionele richtlijnen. Dit is wat er meestal gebeurt:

1. Melding: Het ziekenhuispersoneel zal redelijke pogingen ondernemen om de nabestaanden of naaste familieleden van de overledene te lokaliseren en op de hoogte te stellen. Als het ziekenhuis geen directe familieleden kan vinden, kunnen ze contact opnemen met andere personen die een nauwe relatie met de persoon hadden.

2. Niet-opgeëiste lichaamsafdeling: Als ondanks alle inspanningen niemand zich meldt om het lichaam op te eisen, neemt de afdeling niet-opgeëiste lichamen van het ziekenhuis de leiding over de situatie. Deze afdeling is verantwoordelijk voor de afhandeling van niet-opgeëiste stoffelijke resten.

3. Juridische vereisten: Het ziekenhuis houdt zich aan de lokale wet- en regelgeving met betrekking tot niet-opgeëiste lichamen. In de meeste rechtsgebieden geldt een wachtperiode voordat verdere stappen worden ondernomen. Deze periode kan variëren van enkele dagen tot enkele weken, waardoor er voldoende tijd is voor potentiële familieleden of kennissen om zich te melden.

4. Medisch onderzoek: In sommige gevallen kunnen niet-opgeëiste lichamen worden gebruikt voor medisch onderzoek of educatieve doeleinden. Dit gebeurt meestal met toestemming van de lokale autoriteiten en onder strikte ethische richtlijnen. Het lichaam wordt doorgaans gebruikt voor anatomische studies, medische training of orgaandonatie.

5. Begrafenis of crematie: Als het lichaam na de wachtperiode niet wordt opgeëist en niet wordt gebruikt voor medisch onderzoek, zorgt het ziekenhuis voor een respectvolle en waardige eindafhandeling. Afhankelijk van het beleid van het ziekenhuis en de lokale gebruiken kan dit een begrafenis- of crematiedienst inhouden.

6. Onkosten :De kosten die verband houden met de behandeling en verwijdering van een niet-opgeëist lichaam kunnen worden gedragen door het ziekenhuis of kunnen worden gedekt door fondsen van de lokale overheid.

Het is belangrijk op te merken dat de details van de manier waarop niet-opgeëiste lichamen worden behandeld, kunnen variëren, afhankelijk van lokale wetten, ziekenhuisbeleid en het oordeel van de zorginstelling.