De levensomstandigheden tijdens de industriële revolutie werden gekenmerkt door overbevolking, slechte sanitaire voorzieningen en hoge niveaus van vervuiling. Veel mensen woonden in kleine, donkere en vochtige huizen die vaak door meerdere gezinnen werden gedeeld. Deze huizen bevonden zich vaak in de nabijheid van fabrieken en andere industriële gebieden, waardoor schadelijke verontreinigende stoffen in de lucht en het water terechtkwamen. Het gebrek aan goede sanitaire voorzieningen en hygiëne leidde tot de verspreiding van ziekten zoals cholera, buiktyfus en tuberculose, waarbij miljoenen mensen omkwamen.

De Industriële Revolutie zag ook de opkomst van steden en de groei van de stedelijke bevolking. Dit leidde tot meer congestie en vervuiling, evenals een afname van de kwaliteit van de huisvesting. Veel mensen woonden in sloppenwijken of overvolle huurkazernes, die zich vaak in gevaarlijke en ongezonde gebieden bevonden. Het gebrek aan goede huisvesting leidde tot hoge criminaliteitscijfers en sociale onrust, evenals tot de verspreiding van ziekten.

Over het geheel genomen waren de levensomstandigheden tijdens de industriële revolutie voor veel mensen buitengewoon moeilijk en gevaarlijk. De combinatie van overbevolking, slechte sanitaire voorzieningen en vervuiling creëerde een omgeving die bevorderlijk was voor de verspreiding van ziekten en de achteruitgang van de gezondheid. Deze omstandigheden leidden voor veel mensen tot een hoog sterftecijfer en een lage levensverwachting.