De oorzaken van straatkinderen zijn complex en veelzijdig, waarbij een reeks individuele, familiale en maatschappelijke factoren betrokken zijn. Enkele van de belangrijkste oorzaken zijn:

Armoede en economische tegenspoed: Armoede is een belangrijke factor die bijdraagt ​​aan het ontstaan ​​van straatkinderen, omdat het vaak leidt tot instabiliteit van het gezin, dakloosheid en een gebrek aan toegang tot basisbehoeften. Kinderen uit verarmde gezinnen kunnen de straat op gaan om voedsel, onderdak en middelen te vinden om geld te verdienen.

Familieproblemen: disfunctionele gezinnen, verwaarlozing, misbruik, geweld en andere gezinsproblemen kunnen kinderen op straat duwen. Kinderen uit gebroken gezinnen of kinderen die thuis geweld of verwaarlozing ervaren, kunnen hun toevlucht zoeken op straat, omdat ze hen als een veiliger of draaglijker omgeving beschouwen.

Misbruik en verslaving aan middelen: Middelenmisbruik onder ouders of voogden kan het gezinsleven ontwrichten en leiden tot verwaarlozing, misbruik en uiteindelijk het in de steek laten van kinderen. Kinderen uit gezinnen die getroffen zijn door verslaving hebben een grotere kans om op straat te belanden.

Oorlog, conflict en natuurrampen: Politieke instabiliteit, oorlog en natuurrampen kunnen gezinnen en gemeenschappen ontwrichten, waardoor kinderen gedwongen worden hun huizen te ontvluchten en elders hun toevlucht te zoeken, ook op straat.

Verstedelijking en migratie: Snelle verstedelijking en migratie van plattelandsgebieden naar steden op zoek naar betere kansen kunnen de stedelijke hulpbronnen onder druk zetten en leiden tot overbevolking, armoede en een grotere kwetsbaarheid van kinderen. Kinderen die in de stad geen kansen of steun vinden, kunnen op straat belanden.

Gebrek aan toegang tot onderwijs: Kinderen die geen toegang hebben tot onderwijs zijn gevoeliger voor armoede, werkloosheid en andere kwetsbaarheden die ertoe kunnen leiden dat ze op straat leven. Onderwijs kan kinderen vaardigheden, kennis en kansen bieden om de cyclus van armoede te doorbreken en het leven op straat te vermijden.

Sociale en culturele factoren: Bepaalde culturele praktijken, zoals kinderhuwelijken, vrouwelijke genitale verminking (VGV) of kinderarbeid, kunnen ertoe bijdragen dat kinderen van huis weglopen en op straat belanden.

Het is belangrijk om te erkennen dat straatkinderen geen homogene groep vormen, en dat hun ervaringen en redenen om op straat te leven sterk kunnen variëren. Het begrijpen van het complexe samenspel van individuele, familiale en maatschappelijke factoren die bijdragen aan het ontstaan ​​van straatkinderen is essentieel voor het ontwikkelen van effectieve preventie- en interventiestrategieën om de onderliggende oorzaken aan te pakken en deze kwetsbare kinderen te helpen.