Ioniserende straling is zowel een instrument dat wordt gebruikt in de kindergeneeskunde en een milieu- probleem dat de gezondheid heeft betrekking op de kindergeneeskunde . Als een gereedschap wordt gebruikt bij de diagnose van diverse aandoeningen , waaronder botbreuken , aandoeningen van interne organen , en kanker . Echter, kinderen zijn gevoelig voor mogelijke schadelijke effecten van dergelijke straling , vooraanstaande artsen om zorgvuldig evenwicht tussen risico's en voordelen , en het gebruik te minimaliseren. Ioniserende Straling

Ioniserende straling is straling die elektronen uit atomen en moleculen verwijdert , waardoor positieve ionen . Deze straling kan deeltjes , zoals protonen , neutronen of atoomkernen , of kan elektromagnetische golven zijn . Bij elektromagnetische golven , is de actievere golven die ioniserende . Deze omvat een aantal ultraviolet ( UV ) licht , evenals alle x - stralen en gammastralen . Ionisatie van atomen en moleculen kan leiden tot beschadiging van menselijk weefsel .
Diagnostische röntgenstraling
X - stralen zijn een steunpilaar in diagnostische kindergeneeskunde .

X - stralen , een vorm van ioniserende straling , zijn een steunpilaar van de diagnose in de kindergeneeskunde . Vlakke film röntgenfoto ( foto gemaakt met röntgenstralen ) gebruikt om botbreuken diagnosticeren en kan worden gebruikt om aandoeningen van verschillende interne orgaansystemen diagnosticeren. X - stralen worden ook gebruikt in de CT-scan , waar veel X - stralen worden genomen .
Biologische effecten van diagnostische röntgenstraling
Lage doseringen van röntgenstralen in vlakke film röntgenfoto's zijn niet schadelijk .

de gebruikte platte X - ray röntgenfoto doses röntgenstralen niet schadelijk voor biologisch weefsel . Doses röntgenstralen waarop een kind worden blootgesteld gedurende een full - body CT kan echter schadelijk zijn , vooral als er veel CT scans uitgevoerd binnen een korte tijd . Het National Cancer Institute heeft aanbevolen dat artsen beperken het gebruik en de dosering van CT-scans bij kinderen zo veel mogelijk .
Radionucliden
Nucleaire geneeskunde maakt gebruik van radioactieve stoffen .

radionuclide is een radioactieve verbinding die kan worden geïnjecteerd of geïmplanteerd in een patiënt , meestal voor diagnostische doeleinden . PET scanning , bijvoorbeeld een metaboliet , zoals glucose gewijzigd volgens het radioactief wordt geïnjecteerd . De soort straling gebruikte positron straling - deeltjes even groot als elektronen , maar met de tegengestelde lading . Kwaadaardige tumorcellen nemen van glucose sneller dan andere cellen doen, dus positronen vervolgens worden uitgestoten door elke tumorcellen . Wanneer die positronen met elektronen botsen , beide deeltjes vernietigd , die twee hoog-energetische gammastraling die kan worden gedetecteerd door een scanner . De hoeveelheid gebruikte radionuclide is zo klein , en de hoeveelheid straling geproduceerd zo gering , dat biologisch weefsel niet beschadigd .
Therapeutische Straling
De doses straling gebruikt in de straling kanker therapie zijn zeer schadelijk voor biologisch weefsel

veruit de meest schadelijke straling gebruikt bij kinderen is dat wordt gebruikt als therapie om tumorcellen te doden . In stralingstherapie , extreem hoge doses röntgenstraling , of minder vaak protonen , is gericht op een tumor . De gebruikte doses hoog genoeg is om dood door acute stralingsziekte als het niet alleen gericht op het doel , en als de rest van het lichaam niet opzettelijk waren afgeschermd . Nu veel patiënten genezen van kinderjarenkanker door bestralingstherapie gegroeid tot volwassenheid , het is gebleken dat dergelijke straling fibrose jaar later kan veroorzaken bij gezonde weefsels die per ongeluk werden blootgesteld . Wanneer dit gebeurt in hart of longweefsel , kan de overlevende pediatrische kankerpatiënt ernstige problemen te ontwikkelen als een volwassene.