Sensorische verwerking stoornis, ook wel sensorische integratie disfunctie , is een term die wordt gebruikt in de ergotherapie om een aandoening waarbij een kind moeite met de perceptie van de fysieke zintuigen heeft te beschrijven. Dit omvat de traditionele vijf zintuigen van horen, zien , ruiken , proeven en voelen , evenals de zintuigen van de beweging en positie. De volgende stappen laten zien hoe sensorische verwerking stoornis te diagnosticeren bij kinderen . Instructies
1

Bepaal het specifieke type van sensorische verwerking stoornis. De drie algemene types zijn zintuiglijke - vermijden , zintuiglijke -seeking en motorische problemen . Problemen met de motoriek kan verder worden onderverdeeld in beweging en posturale stoornissen . Kopen van 2

Identificeer sensorische - het vermijden van zintuiglijke verwerking stoornis door een " vecht of vlucht" reactie op sensatie . Deze kinderen kunnen intrekken of agressief worden bij aanraking , een angst voor bewegingen of hoogten , of zijn zeer kieskeurige eters .

Kijk 3 voor een gebrek aan reactie op sensatie in zintuiglijke zoekende kinderen . Deze kinderen kunnen niet een besef van pijn hebben , deelnemen aan onveilige activiteiten of hyperactief om meer sensatie te ontvangen .
4

Let problemen met de planning of de uitvoering van nieuwe acties bij kinderen met motorische problemen . De ontwikkeling van nieuwe motorische vaardigheden kan moeilijk zijn en het kind kan lastig of onhandig zijn. Specifieke symptomen zijn slechte prestaties in het handschrift en sportieve activiteiten .
5

Onderzoek de psychologische aspecten van sensorische verwerking stoornis. Kinderen met een zintuiglijke verwerking stoornis kan ook aan gedragsproblemen , zoals agressie , angst en depressie die kan leiden tot sociaal isolement en een laag gevoel van eigenwaarde. Ze lopen een hoger risico voor educatieve moeilijkheden en vaak een reputatie als een moeilijk kind te verwerven.