De beweging van water terug in het capillair wordt voornamelijk beïnvloed door het proces dat bekend staat als reabsorptie. Reabsorptie is het selectieve proces waarbij essentiële stoffen zoals water, glucose, aminozuren en ionen worden teruggewonnen uit het filtraat dat in het nierlichaampje wordt gevormd en worden teruggevoerd naar de bloedbaan. De volgende mechanismen dragen bij aan de reabsorptie van water terug in het capillair:

- Osmose:Osmose is de beweging van oplosmiddel (water) van een gebied met een lagere concentratie opgeloste stoffen naar een gebied met een hogere concentratie opgeloste stoffen door een semipermeabel membraan. De peritubulaire capillairen rond de niertubuli hebben een hogere concentratie opgeloste stoffen vergeleken met het filtraat in de tubuli. Daarom beweegt water door osmose uit de tubuli naar de haarvaten, waarbij de concentratiegradiënt van de opgeloste stof wordt gevolgd.

- Actief transport van natrium:het actieve transport van natriumionen van het filtraat naar de peritubulaire capillairen creëert een osmotische gradiënt die de reabsorptie van water vergemakkelijkt. De natrium-kaliumpomp (Na ⁺ /K ⁺ ATPase) gelegen aan de basolaterale zijde (afgekeerd van het lumen) van proximale tubuluscellen pompt actief natriumionen uit de tubulus, in de interstitiële vloeistof en uiteindelijk in de haarvaten. De hoge natriumconcentratie in de interstitiële vloeistof onttrekt via osmose water uit de proximale tubuli.

- Hydrostatische druk:Hydrostatische druk, de kracht die wordt uitgeoefend door een vloeistofkolom, speelt ook een rol bij de reabsorptie van water. In de glomerulus, waar de bloeddruk relatief hoog is, perst de hydrostatische druk vloeistof uit de glomerulaire capillairen naar de niertubulus, waardoor het filtraat wordt gevormd. Terwijl het filtraat langs de tubuli beweegt, neemt de hydrostatische druk af, waardoor de reabsorptie van water terug in de capillairen wordt bevorderd.

- Lus van Henle:De lus van Henle is een gespecialiseerd gebied van de niertubulus dat betrokken is bij de reabsorptie van water. Het dalende deel van de lus van Henle is doorlaatbaar voor water, maar vrijwel ondoordringbaar voor natriumionen, waardoor water door osmose naar buiten kan stromen. Het stijgende deel is ondoordringbaar voor water, maar transporteert actief natriumionen uit de tubulus naar de interstitiële vloeistof. Hierdoor ontstaat er een hoge osmotische druk in de medulla, waardoor water uit het verzamelkanaal naar de omliggende haarvaten wordt gezogen.

Het gecombineerde effect van osmose, actief transport van natrium, hydrostatische druk en het lus-van-Henle-mechanisme zorgt ervoor dat het grootste deel van het water dat in de glomerulus wordt gefilterd, weer in de haarvaten wordt geresorbeerd, waardoor water wordt bespaard en de vochtbalans en elektrolytconcentraties van het lichaam op peil worden gehouden.