Het reukvermogen werkt door chemicaliën in de lucht te detecteren en signalen naar de hersenen te sturen. Wanneer u inademt, stroomt er lucht door uw neus en over uw reukreceptoren, die zich achter in uw neusholte bevinden. Deze receptoren binden zich aan chemicaliën in de lucht en sturen signalen naar je hersenen, die ze interpreteren als geuren.

Slijm is een stroperige vloeistof die wordt geproduceerd door de slijmvliezen in uw neus, keel en sinussen. Het bevat een verscheidenheid aan chemicaliën, waaronder water, eiwitten en lipiden. Sommige van deze chemicaliën hebben een sterke geur, waardoor je je eigen slijm kunt ruiken.

Het reukvermogen is zeer gevoelig en kan worden geactiveerd door zelfs kleine hoeveelheden chemicaliën. Dit is de reden waarom je je eigen slijm kunt ruiken, zelfs als je je neus niet snuit of hoest.

Het ruiken van uw eigen slijm is normaal gesproken geen probleem. Als u echter een sterke of onaangename geur uit uw neus heeft, kan dit een teken zijn van een onderliggende medische aandoening, zoals een sinusinfectie of een afwijkend septum. Als u zich zorgen maakt over de geur van uw slijm, moet u uw arts raadplegen.