In de Victoriaanse tijd was buiktyfus een belangrijk volksgezondheidsprobleem dat de arme en gemarginaliseerde gemeenschappen in de steden onevenredig zwaar trof. Verschillende factoren hebben bijgedragen aan de hoge prevalentie en impact van tyfus in de Victoriaanse samenleving:

Overbevolking en slechte sanitaire voorzieningen: De snelle verstedelijking en industrialisatie van Victoriaanse steden leidden tot overbevolking, ontoereikende huisvesting en slechte sanitaire voorzieningen. Sloppenwijken en huurkazernes waren vaak overbevolkt en hadden geen goede ventilatie, waardoor ideale omstandigheden ontstonden voor de verspreiding van infectieziekten zoals tyfus.

Vervuild water: De watervoorziening in veel Victoriaanse steden was vervuild met rioolwater en andere verontreinigende stoffen als gevolg van het ontbreken van effectieve waterbehandelingssystemen. Het drinken van verontreinigd water was een belangrijke bron van tyfusinfecties, vooral voor mensen die in verarmde gebieden woonden met beperkte toegang tot schoon water.

Hygiënepraktijken: Persoonlijke hygiëne werd vaak verwaarloosd vanwege een gebrek aan onderwijs, bewustzijn en basisvoorzieningen in arbeidersgemeenschappen. Onvoldoende handen wassen en onjuiste verwijdering van menselijk afval hebben bijgedragen aan de verspreiding van tyfus.

Economische verschillen: De arbeidersklasse en verarmde individuen werden onevenredig zwaar getroffen door tyfus vanwege hun leef- en werkomstandigheden. Slechte voeding en beperkte toegang tot gezondheidszorg vergrootten hun kwetsbaarheid voor de ziekte nog verder.

Gebrek aan volksgezondheidsmaatregelen: Het begrip van de kiemtheorie en het belang van interventies op het gebied van de volksgezondheid ontwikkelde zich nog steeds in het Victoriaanse tijdperk. Als gevolg hiervan waren effectieve preventieve maatregelen en behandelingsopties beperkt, wat leidde tot hoge sterftecijfers.

De Victoriaanse autoriteiten voerden geleidelijk volksgezondheidsmaatregelen in, zoals verbeterde sanitaire voorzieningen, huisvestingsvoorschriften en waterzuiveringssystemen om de verspreiding van tyfus tegen te gaan. Het kostte echter tientallen jaren en aanzienlijke sociale hervormingen om de onderliggende oorzaken van tyfus effectief aan te pakken en de impact ervan op de samenleving te verminderen.