Het woord ‘gingivitis’ komt van het Griekse woord ‘gingiva’, wat ‘tandvlees’ betekent, en het Latijnse achtervoegsel ‘-itis’, wat ‘ontsteking’ betekent. De term ‘gingivitis’ werd voor het eerst gebruikt in de 16e eeuw door de Franse chirurg Ambroise Paré om de ontsteking van het tandvlees te beschrijven.

Gingivitis is een veel voorkomende tandvleesaandoening die wordt veroorzaakt door bacteriën die zich ophopen op de tanden en het tandvlees. Deze bacterie kan ervoor zorgen dat het tandvlees rood, gezwollen en gevoelig wordt, en kan ook tot bloedingen leiden. Gingivitis is vaak een milde aandoening die kan worden behandeld met een goede mondhygiëne, zoals regelmatig poetsen en flossen. Als gingivitis echter niet wordt behandeld, kan dit leiden tot ernstiger tandvleesaandoeningen, zoals parodontitis.

Gingivitis bestaat al duizenden jaren en is gedocumenteerd in oude teksten uit China, India en Egypte. In de Middeleeuwen dacht men dat gingivitis veroorzaakt werd door een aantal dingen, waaronder slechte voeding, stress en zelfs hekserij. Pas in de 19e eeuw werd echter ontdekt dat bacteriën de ware oorzaak van gingivitis waren.

Tegenwoordig is gingivitis een veel voorkomend probleem dat mensen van alle leeftijden treft. Het is echter een te voorkomen ziekte die gemakkelijk kan worden behandeld met een goede mondhygiëne.