Tijdens het slikken gedraagt ​​de epiglottis zich als een flap die de opening van de luchtpijp sluit, de doorgang die naar de longen leidt, waardoor wordt voorkomen dat voedsel of vloeistof erin terechtkomt. Deze beweging is cruciaal omdat het aspiratie voorkomt, waardoor voedsel of vloeistof in de longen terecht kan komen en tot ademhalingscomplicaties kan leiden. Hier ziet u hoe de epiglottis zich gedraagt ​​tijdens het slikken:

1. Verhoogde positie :Wanneer een persoon niet actief slikt, bevindt de epiglottis zich in een verhoogde positie en vormt een afsluiting over de luchtpijp. Het bedekt de opening van de luchtpijp, zodat wanneer iemand ademt, lucht ongehinderd kan passeren.

2. Sliktrigger :Wanneer een persoon begint met slikken, geven de hersenen een signaal aan de spieren die verband houden met de epiglottis om samen te trekken.

3. Epiglottis klapt naar beneden :Terwijl de spieren samentrekken, vouwt de epiglottis zich naar beneden en bedekt de ingang van de luchtpijp. Deze beweging creëert een tijdelijke barrière, waardoor wordt voorkomen dat voedsel of vloeistoffen de luchtpijp binnendringen.

4. Ingeslikte materiaaldoorgangen :Het voedsel of de vloeistof die wordt ingeslikt, wordt vervolgens naar beneden geduwd in de slokdarm, de buis die de keel met de maag verbindt, door de samentrekkingen van de spieren in de keel.

5. Epiglottis keert terug :Zodra het slikken voltooid is, ontspant de epiglottis zich en keert terug naar zijn verhoogde positie, waardoor lucht zoals gewoonlijk door de luchtpijp kan stromen.

Dit proces zorgt ervoor dat de luchtpijp beschermd blijft en dat voedsel en vloeistoffen naar de slokdarm worden geleid voor een goede vertering. De coördinatie van de epiglottis met andere spieren en structuren die betrokken zijn bij het slikken is een essentiële reflex om aspiratie te voorkomen en de ademhalingsveiligheid tijdens het slikproces te behouden.