Ja, bij tandartsen geldt het arts-patiëntgeheim. Tandartsen zijn beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en zijn gebonden aan dezelfde ethische en wettelijke verplichtingen om de vertrouwelijkheid van patiënten te waarborgen als andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, zoals artsen.

Het principe van de vertrouwelijkheid van patiënten, ook wel medische privacy of arts-patiëntprivilege genoemd, beschermt de privacy van communicatie en informatie die wordt gedeeld tussen een patiënt en zijn zorgverlener. Dit geldt ook voor tandartsen, aangezien zij worden beschouwd als beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg die mondgezondheidsdiensten verlenen.

Vertrouwelijkheid in de tandheelkunde is essentieel om het vertrouwen en de verstandhouding tussen de tandarts en de patiënt te bevorderen, zodat patiënten zich op hun gemak kunnen voelen bij het bespreken van hun tandheelkundige problemen en het ontvangen van passende zorg. Het helpt ook de persoonlijke gegevens van patiënten te beschermen, inclusief hun medische geschiedenis, behandelplannen en eventuele gevoelige discussies tijdens afspraken.

Tandartsen zijn verplicht zich te houden aan privacyregels en -wetten, zoals de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA), die de privacy en veiligheid van beschermde gezondheidsinformatie garandeert. Tandartsen moeten passende waarborgen implementeren om ongeoorloofde openbaarmaking van patiëntinformatie te voorkomen, waaronder het implementeren van beveiligingsmaatregelen voor patiëntendossiers, het beperken van de toegang tot patiëntinformatie tot alleen bevoegd personeel en het verkrijgen van toestemming van de patiënt voordat informatie wordt gedeeld met andere zorgverleners of derde partijen.

Schendingen van de vertrouwelijkheid van patiënten door tandartsen kunnen ernstige gevolgen hebben, waaronder verlies van vertrouwen, schade aan de relatie tussen tandarts en patiënt, mogelijke juridische gevolgen en disciplinaire maatregelen door beroepsbesturen.

Patiënten kunnen van tandartsen verwachten dat zij de privacy en vertrouwelijkheid van hun persoonlijke gezondheidsinformatie handhaven, en kunnen erop vertrouwen dat hun gesprekken, medische geschiedenis en behandelingsgegevens vertrouwelijk blijven, tenzij er specifieke uitzonderingen zijn toegestaan ​​of vereist door de wet.