De schedel is de harde, beschermende botstructuur die de hersenen en andere delicate organen van het hoofd omsluit en beschermt. Het bestaat uit een reeks platte, gebogen en onregelmatige botten die met elkaar zijn verbonden om een ​​stijve structuur te vormen. De schedel wordt gevormd door in totaal 22 botten, waaronder:

- Voorhoofdsbeen: Vormt het voorhoofd en het bovenste gedeelte van de oogkassen.

- Paiëtale botten: Twee botten die de zijkanten en bovenkant van de schedel vormen.

- Tijdelijke botten: Gelegen aan de zijkanten van de schedel en bevat de structuren van het binnenoor en de kaakgewrichten (TMJ) die de kaak met de schedel verbinden.

- Occipitale bot: Vormt de achterkant van de schedel en is verbonden met de eerste wervels van de wervelkolom.

- Svenoïdbeen: Een vlindervormig bot gelegen aan de basis van de schedel dat deel uitmaakt van de oogkassen, neusholtes en fossa van de hypofyse.

- Zeefbeen: Een dun, lichtgewicht bot dat zich tussen de ogen bevindt en deel uitmaakt van het neustussenschot en het bovenste gedeelte van de neusholte.

Deze botten zijn met elkaar verbonden door gewrichten die hechtingen worden genoemd en die onbeweeglijk en stevig met elkaar verbonden zijn. De schedel biedt essentiële bescherming voor de hersenen, waardoor deze veilig in de schedel kunnen functioneren. Bovendien dient het als bevestigingspunt voor de spieren van gezicht en hoofd, en speelt het een rol bij het gehoor en het evenwicht.