Sieraden zijn afkomstig uit vroege menselijke culturen, met archeologisch bewijsmateriaal dat teruggaat tot het stenen tijdperk. Al 100.000 jaar geleden versierden mensen zichzelf met kralen gemaakt van schelpen, stenen en dierenbotten voor symbolische en decoratieve doeleinden.

Deze vroege vormen van sieraden hadden niet alleen esthetische doeleinden, maar hadden ook een culturele betekenis. Ze dienden als culturele identificatiemiddelen, statussymbolen en persoonlijke versieringen die iemands sociale status, stam of culturele overtuiging lieten zien. Verschillende materialen werden voor verschillende doeleinden gebruikt, waarbij in de loop van de tijd verschillende edelstenen en metalen ontstonden.

Naarmate beschavingen zich ontwikkelden en de handel bloeide, werd het maken van sieraden uitgebreider en verfijnder. Verschillende metalen zoals goud, zilver en koper werden gebruikt om kettingen, armbanden, ringen, oorbellen en meer te maken. Deze metalen kunnen tot ingewikkelde ontwerpen worden gegoten, waardoor de visuele aantrekkingskracht van sieraden wordt vergroot.

In het oude Egypte werden sieraden geassocieerd met macht, rijkdom en goddelijkheid. Egyptenaren creëerden ingewikkelde stukken met edelstenen zoals turkoois, lapis lazuli en carneool. Ze geloofden dat bepaalde stenen genezende eigenschappen en beschermende krachten bezaten, waardoor sieraden een essentieel onderdeel van hun cultuur en religieuze rituelen werden.

Door de geschiedenis heen zijn sieraden een symbool geweest van rijkdom, status, liefde en cultureel erfgoed. Het is een integraal onderdeel geweest van menselijke sociale interacties, ceremonies en uitingen van persoonlijke stijl. Verschillende regio's en beschavingen hebben unieke stijlen, technieken en motieven in hun sieraden ontwikkeld, die de enorme diversiteit aan menselijke creativiteit en expressie laten zien.