Wanneer u bij de tandarts een melktand laat verwijderen, gebeurt dit meestal met een eenvoudige procedure die extractie wordt genoemd. Bij een extractie gebruikt de tandarts een plaatselijke verdoving om het gebied rond de tand te verdoven, en gebruikt hij vervolgens tandheelkundige hulpmiddelen om de tand voorzichtig los te maken en te verwijderen. De meeste melktanden zitten niet diep in het tandvlees en komen er gemakkelijk uit, vooral als de tandarts het juiste gereedschap gebruikt.

Tijdens de procedure kunt u enige druk en ongemak voelen, maar dit zou minimaal moeten zijn vanwege de verdoving. De injectie die wordt gebruikt om het gebied te verdoven is meestal erg klein, net genoeg om het tandvlees en het omliggende weefsel nabij de tand te verdoven. De tandarts zal de naald voorzichtig in het tandvlees steken en de verdoving injecteren. De injectie kan licht prikken, maar mag niet pijnlijk zijn.

Zodra het gebied gevoelloos is, gebruikt de tandarts een speciaal instrument, een lift genaamd, om de tand voorzichtig los te maken van het tandvlees. Vervolgens zullen ze een tandtang gebruiken om de tand vast te pakken en voorzichtig te wiebelen totdat deze eruit komt. In sommige gevallen moet de tandarts mogelijk een boormachine gebruiken om de resterende wortels of stukken van de tand te verwijderen.

Nadat de tand is verwijderd, zal de tandarts het gebied schoonmaken en eventueel een klein stukje gaas of tandwas over de extractieplaats plaatsen om eventuele bloedingen te helpen stoppen. Mogelijk krijgt u instructies over hoe u voor de extractieplaats moet zorgen en hoe u eventuele ongemakken of zwellingen kunt behandelen.

Over het algemeen is de procedure waarbij een melktand wordt verwijderd bij de tandarts meestal snel en wordt deze door de meeste kinderen goed verdragen. Het is belangrijk dat u de instructies van uw tandarts opvolgt en de voorgeschreven medicijnen of pijnstillers gebruikt om ongemak of zwelling te helpen beheersen.