Niet alle tekenbeten resulteren in de ziekte van Lyme. Het risico om de ziekte van Lyme op te lopen door een tekenbeet hangt van verschillende factoren af, waaronder:

1. Het type vinkje: Van alleen specifieke tekensoorten, zoals de zwartpotige teek (ook bekend als de hertenteek) en de westelijke zwartpotige teek, is bekend dat ze de ziekte van Lyme overbrengen. Niet alle teken zijn drager van de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt.

2. De locatie van de beet: Het risico op de ziekte van Lyme is groter in bepaalde geografische regio's waar deze teken vaker voorkomen, zoals het noordoosten van de Verenigde Staten, het hogere middenwesten en delen van de westkust.

3. De duur van de vinkbijlage: Hoe langer een teek aan uw huid vastzit, hoe groter het risico dat u de bacterie overdraagt ​​die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Als u de teek onmiddellijk binnen 24 tot 36 uur na aanhechting verwijdert, wordt het risico op infectie aanzienlijk verminderd.

4. De aanwezigheid van de bacterie: Zelfs als u wordt gebeten door een geïnfecteerde teek, bestaat er nog steeds een kans dat u de ziekte van Lyme niet krijgt. De bacterie wordt mogelijk niet bij elke beet overgedragen en het immuunsysteem kan de infectie mogelijk opruimen voordat de symptomen zich ontwikkelen.

Het is belangrijk om het bijtgebied te controleren op tekenen en symptomen van de ziekte van Lyme, zoals uitslag in de roos, koorts, koude rillingen, vermoeidheid, hoofdpijn en spierpijn. Als u deze symptomen krijgt, raadpleeg dan een zorgverlener voor evaluatie en passende behandeling. Vroegtijdige diagnose en behandeling van de ziekte van Lyme kunnen ernstige complicaties helpen voorkomen.