Mensen behandelden degenen die besmet waren met de zwarte pest met angst, discriminatie en isolatie tijdens een van de dodelijkste pandemieën in de menselijke geschiedenis. De behandeling van individuen gedurende deze tijd werd gekenmerkt door een wijdverbreid sociaal stigma en extreme voorzorgsmaatregelen om de verspreiding van de ziekte te voorkomen. Dit is hoe mensen over het algemeen werden behandeld als ze de zwarte pest hadden:

1.Isolatie:

- Geïnfecteerde personen werden geïsoleerd van de samenleving en vaak opgesloten in hun huizen of aangewezen ziekenhuizen of quarantainevoorzieningen. Dit werd gedaan om contact met niet-geïnfecteerde personen te voorkomen en de verspreiding van de pest te beperken.

2.Stigmatisering:

- Mensen met de pest werden sterk gestigmatiseerd en gevreesd. Ze werden vaak gezien als ‘onrein’ of ‘vervloekt’, wat leidde tot sociale afwijzing en discriminatie.

3. Verlating:

-In sommige gevallen werden individuen die tekenen van de pest vertoonden door hun families en gemeenschappen in de steek gelaten uit angst de ziekte op te lopen. Dit had tot gevolg dat getroffen mensen zonder adequate zorg of ondersteuning achterbleven.

4.Medische behandeling:

- Hoewel er destijds beperkte effectieve medische behandelingen beschikbaar waren, werden bepaalde remedies en praktijken gebruikt. Deze omvatten aderlatingen, kruidengeneesmiddelen en religieuze rituelen, hoewel de werkzaamheid ervan zeer twijfelachtig was.

5.Het verbranden van huizen:

-In extreme gevallen werden soms huizen of hele wijken waar pestgevallen werden gemeld in brand gestoken om te proberen de infectie uit te roeien. Deze praktijk weerspiegelt de wanhopige pogingen om de ziekte in bedwang te houden.

6.Quarantainemaatregelen:

- Steden en regio's die door de pest zijn getroffen, hebben quarantainemaatregelen ingevoerd om het reizen en verkeer van mensen en goederen te beperken. Quarantaineperioden konden weken of maanden duren om ervoor te zorgen dat potentiële dragers van de ziekte werden geïsoleerd.

7.Zondebok:

-In gevallen van wijdverbreide paniek en wanhoop werden bepaalde groepen mensen, zoals minderheden, migranten of religieuze groepen, soms tot zondebok gemaakt en de schuld gegeven van de ziekte. Dit leidde tot vervolging en geweld tegen deze gemeenschappen.

8.Beperkte bronnen:

- Door het grote aantal mensen dat besmet raakte tijdens de zwarte pestpandemie, waren middelen zoals medische zorg, voedsel en onderdak schaars. Deze schaarste verergerde de uitdagingen waarmee degenen die door de ziekte zijn getroffen, nog meer te maken krijgen.

Het is belangrijk op te merken dat deze behandelingen en gedragingen werden beïnvloed door de beperkte medische kennis en het alomtegenwoordige bijgeloof van die tijd. In plaats van een gebrek aan medeleven te weerspiegelen, waren het vaak wanhopige pogingen om het hoofd te bieden aan een verwoestende pandemie waarvoor geen onmiddellijke oplossing bestond.