Spinnen zijn roofdieren die vertrouwen op hun unieke voedingsmechanismen om hun prooi te vangen, te onderwerpen en te consumeren. Het proces van eten en verteren bij spinnen kan als volgt worden samengevat:

1. Vastleggen: Spinnen gebruiken verschillende methoden om hun prooi te vangen, zoals het bouwen van een web, het gebruik van kleverige zijde om slachtoffers te vangen of het actief jagen op prooien.

2. Immobilisatie: Zodra de prooi is gevangen, injecteren spinnen gif in het lichaam van hun slachtoffer. Het gif bevat neurotoxische en spijsverteringsenzymen die de prooi verlammen en gedeeltelijk verteren, waardoor het voor de spin gemakkelijker wordt om te consumeren.

3. Externe spijsvertering: Spinnen oefenen externe spijsvertering uit, wat betekent dat ze het spijsverteringsproces buiten hun lichaam beginnen. Ze scheiden spijsverteringsenzymen af ​​op de prooi, breken de weefsels af en maken de inhoud vloeibaar.

4. Zuigkracht: Via een proces dat 'zuigvoeding' wordt genoemd, gebruiken spinnen hun gespecialiseerde monddelen om de vloeibare voedingsstoffen en lichaamsvloeistoffen van de prooi op te zuigen.

5. Filtratie: De gefilterde, voedselrijke vloeistof wordt vervolgens door de slokdarm van de spin naar zijn maag getransporteerd voor verdere vertering.

6. Absorptie en assimilatie: Het spijsverteringssysteem van de spin gaat door met het afbreken van de voedingsstoffen door de werking van enzymen en opname door gespecialiseerde cellen langs de darmen. De nuttige componenten worden geassimileerd en gebruikt voor energie, groei en voortplanting.

7. Uitscheiding: De onverteerbare overblijfselen van de prooi, zoals exoskeletten en andere vaste materialen, worden samengeperst tot een kleine, vaste vorm die bekend staat als een 'sperma' of 'fecale pellet'. Deze pellets worden uiteindelijk via de anus van de spin uitgescheiden.

Spinnen hebben efficiënte en gespecialiseerde voedingsmechanismen ontwikkeld die zijn aangepast aan hun roofzuchtige levensstijl en jachtstrategieën. Deze mechanismen stellen hen in staat voedingsstoffen en energie uit hun prooi te halen en deze om te zetten in de noodzakelijke hulpbronnen voor hun overleving en voortplanting.