Slangengif bestaat voornamelijk uit een complex mengsel van eiwitten, enzymen, peptiden en verbindingen met een laag molecuulgewicht. Wanneer een giftige slang een persoon bijt, wordt het gif in het lichaam van het slachtoffer geïnjecteerd, meestal via de tanden van de slang. Hier is een algemeen overzicht van hoe slangengif bij mensen door het bloed reist:

1. Injectie: Tijdens een slangenbeet wordt het gif in de huid van het slachtoffer of in de diepe weefsels nabij de bijtplaats geïnjecteerd.

2. Infiltratie: Het gif verspreidt zich lokaal door diffusie en de werking van enzymen die de afbraak van weefselbarrières bevorderen, waardoor het dieper in de weefsels kan doordringen.

3. Lymfatisch systeem: Het lymfestelsel, een netwerk van bloedvaten en knooppunten dat helpt bij het afvoeren van vocht uit weefsels, kan een deel van het gif naar regionale lymfeklieren transporteren. Vanuit de lymfeklieren kan het gif mogelijk in de bloedbaan terechtkomen via lymfevaten die verbinding maken met de bloedsomloop.

4. Bloedbaan (hematogene verspreiding): Zodra het gif in de bloedbaan terechtkomt, circuleert het door het lichaam en tast het verschillende weefsels en organen aan. De samenstelling en kracht van het gif bepalen de specifieke effecten ervan op verschillende systemen.

5. Cardiovasculair systeem: De bloedsomloop speelt een cruciale rol bij de verspreiding van gif door het lichaam, inclusief organen zoals het hart, de lever, de nieren en de longen. Hierdoor kunnen de effecten van het gif verre locaties bereiken en mogelijk systemische symptomen veroorzaken zoals cardiovasculaire collaps, ademhalingsdepressie en verlamming.

6. Weefselschade: Slangengif bevat vaak componenten die weefsels, bloedvaten en cellen beschadigen. Dit kan leiden tot lokale pijn, zwelling, ontsteking en necrose (weefselsterfte) op de bijtplaats.

7. Systemische effecten: Afhankelijk van de slangensoort en de samenstelling van het gif kunnen slangenbeten een breed scala aan systemische effecten veroorzaken, waaronder:

- Neurologische effecten (bijv. verlamming, spierzwakte, ademhalingsdepressie)

- Hematologische effecten (bijv. bloedstollingsstoornissen, bloeding)

- Cardiovasculaire effecten (bijv. hypotensie, verhoogde hartslag)

- Nierfalen

- Leverschade

Het is belangrijk op te merken dat de precieze mechanismen waarmee slangengif door het bloed reist en de verspreiding ervan in het lichaam kunnen variëren, afhankelijk van de soort slang, de hoeveelheid en samenstelling van het geïnjecteerde gif en individuele factoren zoals de gezondheidsstatus van het slachtoffer. immuunrespons.