Mensen in de middeleeuwen probeerden de verspreiding van de Zwarte Dood op verschillende manieren te stoppen:

- Isolatie en quarantaine: Degenen die ervan verdacht werden de Zwarte Dood te hebben, werden van anderen geïsoleerd om verdere overdracht van de ziekte te voorkomen. Dit kwam vooral veel voor in steden waar de ziekte zich snel verspreidde vanwege de dichte bevolking. Geïnfecteerde personen werden vaak naar aangewezen ziekenhuizen of pesthuizen buiten de stadsmuren gestuurd.

- Begassing en verbranding: Mensen geloofden dat vieze geuren en miasma de ziekte overbrachten, dus verbrandden ze vaak aromatische kruiden, specerijen en hout om de lucht te zuiveren. In straten en openbare plaatsen werden vreugdevuren aangestoken om de pest af te weren. Sommige mensen verbrandden zelfs hun kleding en bezittingen om mogelijke infectiebronnen uit te sluiten.

- Religieuze rituelen en gebeden: In de diepgelovige middeleeuwse samenleving wendden velen zich ter bescherming tot religieuze praktijken. Er werden missen en processies gehouden om te bidden voor goddelijke tussenkomst en bescherming tegen de pest. Mensen droegen ook heilige relikwieën, droegen religieuze symbolen en reciteerden gebeden om de ziekte af te weren.

- Persoonlijke hygiëne: Hoewel de kennis van de kiemtheorie beperkt was, begrepen sommige individuen het belang van persoonlijke hygiëne bij het voorkomen van de verspreiding van de ziekte. Ze wasten regelmatig hun handen, vermeden contact met besmette personen en gooiden afval op de juiste manier weg. Sommigen droegen zelfs beschermende maskers van leer of stof.

- Dieetbeperkingen: Sommigen geloofden dat bepaalde voedingsmiddelen en dranken de pest konden helpen voorkomen, wat tot verschillende dieetbeperkingen leidde. Mensen consumeerden kruidengeneesmiddelen, specerijen en brouwsels waarvan werd aangenomen dat ze geneeskrachtige eigenschappen hadden tegen de ziekte.

- Astrologie en bijgeloof: Sommige mensen keken naar astrologie en bijgeloof om de pest te verklaren en te voorkomen. Ze geloofden dat hemelse uitlijningen of de posities van planeten de verspreiding van de ziekte zouden kunnen beïnvloeden. Anderen vertrouwden voor bescherming op amuletten, charmes en talismannen.

Deze pogingen om de Zwarte Dood te stoppen weerspiegelen het beperkte medische inzicht en de beperkte middelen van die tijd, evenals de diepgewortelde overtuigingen en praktijken van de middeleeuwse samenleving.