Lintwormen, die hermafrodiete platwormen zijn, planten zich ongeslachtelijk voort via een proces dat strobilatie wordt genoemd. Elk lintwormsegment, ook wel proglottide genoemd, bevat voortplantingsorganen. Naarmate een lintworm groeit, worden er voortdurend nieuwe proglottiden geproduceerd in het nekgebied. Deze proglottiden kunnen loskomen en, afhankelijk van de soort, onafhankelijk reproduceren.

De reproductiesnelheid varieert tussen verschillende lintwormsoorten en kan worden beïnvloed door factoren zoals de omgeving van de gastheer en de immuunrespons. Over het algemeen hebben lintwormen een hoge reproductiesnelheid en kan een enkele worm gedurende zijn hele levensduur duizenden proglottiden produceren.

Zodra de proglottiden uit het lichaam van de lintworm zijn vrijgelaten, verlaten ze het spijsverteringsstelsel van de gastheer met uitwerpselen of verplaatsen ze zich actief naar de buitenomgeving. Elke proglottide kan talrijke bevruchte eieren bevatten, die kunnen uitkomen en zich kunnen ontwikkelen tot larven die oncosferen worden genoemd. Deze oncosferen kunnen vervolgens worden opgenomen door een nieuwe gastheer, wat leidt tot de voortzetting van de levenscyclus van de lintworm.

De productieve voortplantingsstrategie van lintwormen stelt hen in staat te overleven en hun nakomelingen effectief over te brengen, wat bijdraagt ​​aan hun wijdverbreide aanwezigheid in verschillende dierpopulaties.