Hondsdolheid wordt veroorzaakt door een virus en infecteert het centrale zenuwstelsel van zoogdieren . Vooral een ziekte van de dieren , is het overdraagbaar is op de mens. Het voorkomen van rabiës in Europese vossen tussen 2002 en 2005 was 48 procent, terwijl het optreden in de Verenigde Staten voor vossen in dezelfde tijd was 6 procent, volgens Foxwebsite.org . Hondsdolheid meestal verspreidt wanneer een geïnfecteerde gastheer bijt een ander dier of een persoon , maar transmissie komt ook door blootstelling aan het speeksel van besmette dieren . Speeksel contact met een snee of kras is voldoende om een infectie te veroorzaken . Veranderingen in Habits

Tijdens de eerste fase van hondsdolheid , de vos vertoont kleine gedragsveranderingen die duren meestal een tot drie dagen . Zelfs tamme vossen vertonen tekenen van agressiviteit , en die meestal besmet actief tijdens de dag - de jacht en foerageren overdag , wanneer ze normaal slapen . De dieren hebben geen angst voor de mens en kunnen mensen benaderen . Ze beginnen te tekenen van eetlust afwijkingen vertonen , eten rare dingen zoals schors en twijgen. Naarmate de ziekte vordert , besmette vossen verliezen hun eetlust .
Ernstige Agitation

Naarmate de ziekte vordert , het dier naar een status van ernstige agitatie en agressiviteit . Vaak is de besmette vos bijt op alles , met inbegrip van zijn eigen lichaam . De vos kan rare geluiden te maken als gevolg van veranderingen in de stembanden en kunnen maag spierspasmen ontwikkelen. Het dier kan aandachtig staren en zijn overgevoelig voor beweging en geluid. Beweging wordt ongecoördineerd . De vos kan
Lichamelijke beperking

In de finale geraakte fase , de hersenen begint te convulsies hebben en sterven voordat ze de verlamde stadium van de ziekte . zwellen , en lichamelijke beperkingen te volgen . Het onvermogen om leads te slikken om de typische schuimen rond de mond , en de vos kan daadwerkelijk beginnen te vrezen water . Het dier kan tekenen van gelokaliseerde verlamming , zoals een slappe kaak of hangend hoofd zien . Het dier verliest zijn vermogen om motorische functies te bedienen en kunnen lijken te stikken. De achterste ledematen kan verlamming vertonen , uiteindelijk , volledige verlamming optreedt, gevolgd door de dood

.