Dit is de reden waarom de kans klein is:
1. Speekseloverdracht :Hondsdolheid wordt voornamelijk overgedragen via de beten van geïnfecteerde dieren, waarbij speeksel rechtstreeks in de wond terechtkomt. Alleen likken, zonder huidbreuk of contact met de slijmvliezen, wordt niet als een gebruikelijke wijze van overdracht beschouwd.
2. Huisdierspeeksel :Huisdieren, zoals honden en katten, kunnen zichzelf likken nadat ze in contact zijn gekomen met geïnfecteerde dieren, maar hun speeksel bevat doorgaans niet voldoende virale lading om bij mensen hondsdolheid te veroorzaken.
3. Verantwoordelijkheid van de eigenaar :Verantwoordelijke eigenaren van gezelschapsdieren nemen doorgaans voorzorgsmaatregelen, zoals vaccinaties en het beperken van contact met wilde dieren, om te voorkomen dat hun huisdieren hondsdolheid krijgen. Regelmatige veterinaire zorg en naleving van vaccinatieschema’s helpen het risico op overdracht van hondsdolheid door huisdieren te verminderen.
4. Wondverzorging :Als een kind krassen, snijwonden of open wonden heeft, kan een goede wondverzorging en snelle reiniging infectie helpen voorkomen, inclusief het potentiële risico op overdracht van hondsdolheid.
Het is belangrijk op te merken dat hoewel het risico om rabiës op te lopen via het speeksel van huisdieren laag is, elke vermoedelijke blootstelling aan rabiës serieus moet worden genomen en onmiddellijk medische hulp moet worden ingeroepen. Post-expositie profylaxe (PEP), een reeks vaccinaties en injecties met antilichamen, kan zeer effectief zijn bij het voorkomen van het ontstaan van hondsdolheid, als deze snel wordt toegediend.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win