De behandeling van een mens die is gebeten door een hondsdol dier omvat een reeks stappen om de ontwikkeling van hondsdolheid, een dodelijke virale infectie van het centrale zenuwstelsel, te voorkomen. De behandeling staat bekend als post-expositieprofylaxe (PEP) en moet zo snel mogelijk na de blootstelling aan het hondsdolle dier worden gestart.

1. Wondverzorging :De eerste stap is het grondig reinigen van de bijtwond met water en zeep. Dit helpt bij het verwijderen van eventueel aanwezig speeksel of virus.

2. Hondsdolheidsimmunoglobuline (RIG) :RIG is een geconcentreerd preparaat van antilichamen tegen het rabiësvirus. Het wordt zo snel mogelijk na de blootstelling toegediend, meestal binnen de eerste 24 tot 72 uur. RIG wordt toegediend als injectie nabij de bijtwond of intramusculair om eventueel aanwezig rabiësvirus te helpen neutraliseren.

3. Hondsdolheidsvaccin :Het rabiësvaccin is een reeks injecties die het immuunsysteem van de persoon helpen zijn eigen antilichamen tegen het rabiësvirus te produceren. Het vaccin wordt doorgaans gegeven op dag 0, 3, 7, 14 en 28 na de blootstelling. In bepaalde gevallen kunnen aanvullende doses worden aanbevolen.

4. Toezicht en follow-up :De persoon die gebeten is, moet nauwlettend gecontroleerd worden op tekenen of symptomen van hondsdolheid. Vervolgafspraken met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg zijn essentieel om ervoor te zorgen dat de PEP effectief is en om eventuele zorgen of complicaties aan te pakken.

Het is belangrijk op te merken dat PEP zeer effectief is bij het voorkomen van hondsdolheid als het onmiddellijk na de blootstelling wordt gestart. Daarom is het zoeken naar onmiddellijke medische hulp en het starten van het PEP-protocol van cruciaal belang voor iedereen die is gebeten door een hondsdol dier.

Preventieve maatregelen, zoals het vermijden van contact met wilde dieren en ervoor zorgen dat huisdieren worden ingeënt tegen hondsdolheid, kunnen het risico op blootstelling aan hondsdolheid aanzienlijk verminderen.