Veroorzaker :_Bacillus anthracis_

- Gram-positieve, staafvormige, sporenvormende bacteriën.

Geografische spreiding :Wereldwijd.

Pathogenese :Sporen zijn zeer goed bestand tegen omgevingsomstandigheden en kunnen tientallen jaren in de bodem overleven. Wanneer sporen worden ingeademd, worden ze gefagocyteerd door alveolaire macrofagen en ontkiemen ze tot vegetatieve vormen. De bacteriën vermenigvuldigen zich en produceren gifstoffen die weefselvernietiging en oedeem veroorzaken. Toxines omvatten:

- Dodelijke toxine:remt de eiwitsynthese

- Oedeemtoxine:Verhoogt de capillaire permeabiliteit

Klinische kenmerken :

- Cutane miltvuur :Meest voorkomende vorm, komt meestal voor op blootgestelde delen van de huid (gezicht, nek, onderarmen, handen). Er ontstaat een kleine, pijnloze papule, die zich ontwikkelt tot een zwarte necrotische korst. Regionale lymfadenopathie en milde constitutionele symptomen kunnen aanwezig zijn. De sterfte is laag als deze vroeg en op de juiste manier wordt behandeld.

- Pulmonale miltvuur :Ingeademde sporen kunnen longmiltvuur veroorzaken. De symptomen kunnen lijken op buiten het ziekenhuis opgelopen pneumonie, met koorts, koude rillingen, spierpijn, hoesten en kortademigheid. Op een röntgenfoto van de thorax kan een verwijding van het mediastinum worden waargenomen. Snelle achteruitgang en septische shock kunnen optreden. De sterfte is hoog.

- Gastro-intestinale miltvuur :Inslikken van besmet vlees kan leiden tot maag-darmklachten, waaronder misselijkheid, braken, buikpijn en diarree. Er kan zich toxemie ontwikkelen, wat tot shock kan leiden, en de sterfte is hoog. Gastro-intestinale miltvuur is zeldzaam.

- Meningitis :Een zeldzame vorm van miltvuur die optreedt wanneer sporen het centrale zenuwstelsel binnendringen. Symptomen zijn onder meer hoofdpijn, stijve nek, misselijkheid, braken, verwarring en toevallen. De sterfte is hoog als deze niet wordt behandeld.

Diagnose :De diagnose van miltvuur is gebaseerd op klinische bevindingen, laboratoriumtests en epidemiologische informatie. Laboratoriumtests kunnen het volgende omvatten:

- Gramkleuring en kweek van laesies of lichaamsvloeistoffen

- Polymerasekettingreactie (PCR) om _Bacillus anthracis_ DNA te detecteren

- Serologie om antilichamen tegen _Bacillus anthracis_ te detecteren

Behandeling :De behandeling van miltvuur is gebaseerd op een vroege diagnose en toediening van geschikte antibiotica. Antibiotica die effectief zijn tegen Bacillus anthracis zijn onder meer:

- Penicilline

- Doxycycline

- Ciprofloxacine

- Vancomycine

Preventie :Preventie van miltvuurinfectie omvat:

- Vaccinatie:Anthraxvaccin is beschikbaar voor personen met een hoog risico op blootstelling, inclusief militair personeel, laboratoriumpersoneel en dierenartsen.

- Persoonlijke beschermingsmiddelen:Draag geschikte beschermende kleding en uitrusting bij het hanteren van mogelijk besmette materialen.

- Milieucontrole:correcte verwijdering van kadavers van dieren en ontsmetting van besmette gebieden.

Epidemiologie :Miltvuur is in de eerste plaats een dierenziekte, maar kan ook mensen infecteren. Mensen kunnen besmet raken door contact met besmette dieren of dierlijke producten, zoals wol, huiden of vlees. Miltvuur kan ook worden verspreid door het inademen van sporen of het inslikken van besmet voedsel of water.